عید است ولی بدون او غم داریم / عاشق شده ایم و عشق را کم داریم

ای کاش که این عید ظهورش برسد / اینگونه هزار عید با هم داریم

اللهم عجل لولیک الفرج

سال نو مبارک

آخرین جمعه سال است بیا آقاجان

حالمان رو به زوال است بیا آقاجان

من غزلهای به یاد تو فراوان دارم 

که پر از درد و ملال است بیا آقاجان

مهدی جان

دوباره زمین به هوای آمدنت شکوفا می شود

دوباره بهار به هوای دیدن تو ، بهار می شود

مهدی جان

فصل به فصل

آمدنت ، انتظار دلمان شد و بی قراری

همدم ثانیه های عمرمان

مهدی جان ،

تا نیایی ، حالمان

حول حالنا الی احسن الحال

نخواهد شد ...

تو

اللهم عجل لولیک الفرج

من در پناهِ چشمهایت سرفرازم

از این که آقای منی بر خود بنازم

شد خاکساری حریمت آبرویم

خاکِ کف پای تو شد مُهر نمازم

محرابِ قلبم طاقِ ابروی تو باشد

چشم انتظارت رو به صحرای حجازم

خانه خرابم کرد این طوفانِ نفسم

باید حریمِ تازه ای در دل بسازم

خواهم ز حق بین دعای عهد هر صبح

این جانِ ناقابل به راه تو ببازم

از داغِ آن سیلی ناحقِ مدینه

آتش گرفته سینه در سوز و گدازم

زهرا صدا می زد میانِ دود و آتش

أین غیاث المنتظر؟ ای چاره سازم

اللهم عجل لولیک الفرج

بر جلوه ی روی مهدی صلوات

بر جذبه ی هر نگاه مهدی صلوات

ما را نبود چو هدیه ای در خور او

بفرست به پیشگاه مهدی صلوات

پرونده ی گناه مرا کم مرور کن آقا

خودم به حال خودم گـــریه می کنم

افسوس که همه برای برآورده شدن حاجت های شخصی خود به مسجد جمکران می روند و نمی دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آن ها دارد که برای تعجیل در فرج او دعا کنند!

«آیت الله بهجت (ره)»

مولا

بیا و آرامم کن . . .

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان

ندیدمت که بگویم چقدر زیبایی

نیامدی که ببینم شبیه دریایی ،

  ببین دوباره غروب است و جاده آماده

بنا به گفته مردم غروب می آیی !

 شکوه آمدنت را ببخش به چشمانم

بنا به گفته مردم غروب می آیی !

دوباره بزم عزا باز مرثیه خوانی

دوباره سفره ی روضه دوباره مهمانی

سلام حضرت صاحب عزا که از چشمت

جدا نخواهد شد ابرهای بارانی

در این مقام، که تنها برای محرم هاست

سپاس از این که مرا اهل خویش می دانی

تو ارث برده ای از مادرت که روز و شبت

چنین عجین شده با گریه های طولانی

دوباره روضه بخوان تا که بشکند قلبم

دوباره آه بکش تا مرا بسوزانی

بگو به مردم نامرد شهر پیغمبر

کجاست غیرتتان پس چه شد مسلمانی

بهشت، سوخته ی آتش جهنم، آه

فرشته ای وسط شعله های شیطانی

یا فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)

یا رب نصیب هیچ غریبی دگر مکن

داغی که گیسوان حسن را سفید کرد

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

کارگران مشغولند، کار احداث ضریح

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

چند روزی مانده به اتمام ضریح

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

مهدی فاطمه آید، به تماشای ضریح

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

عید امسال، نماز، صحن بقیع

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:

فلش راهنما، مرقد زهرای شفیع

«به یقین یوسف ما آمدنی ست»

اللهم عجل لولیک الفرج

منی ک مایه ننگم به حد رسوایی

چگونه از تو بخوام به دیدنم آیی

چو خویش یار تو دیدم به نیک فهمیدم

عزیز فاطمه ، مهدی ، چقدر تنهایی

دنش نیز تعادل دارد ..

امروز جمعه نیست ...

  " آقای " من ...

 قرار نیست که فقط غروبهای " پنجشنبه " تا غروب " جمعه " سراغت را بگیریم ...

 قرار نیست فقط " جمعه ها " انتظار " ظهورت " را بکشیم ...

آری ...

 " شنبه " هم می شود از " دوریت " ناله سر داد ...

 " یکشنبه " هم می شود " انتظارت " را کشید ...

 " دوشنبه " هم می شود دنبال " گمشده " گشت ...

  " سه شنبه " هم می شود با " آقا " درد دل کرد ...

 " چهار شنبه " هم می شود به خاطر " آقا " گناه نکرد ...

 یا بن الحسن دوریت " درد " بی " درمان " است

  ای " پسر فاطمه "

 امروز " جمعه " نیست اما ... " دلم " برایت " تنگ " است 

 السلام علیک یا ابا صالح المهدی ( عج )

اللهم عجل لولیک الفرج
یعنی گناه نکنیم

اى مهربان‏ترین!
ببین که از اشک، سرشارم؛
 ببین که مرغ دلم در آسمان آرزوها چگونه بال و پر مى‏ زند؛
ببین که دستان نیازمند، جز در آستان تو اجابت را نمى‏ یابد.
پس بیا و شب هاى تنهایى دلم را که در هر گوشه آن هزار یلدا خفته است، ستاره باران کن.

مهدی جان!

می دانم که گاه گاه نگاه می کنی مرا ...

اما نمی دانم این خوب می کند حالم را،

یا آب می کند وجود خجالت زده ام را؟!

باران بارید نیامدی آقا ...

خدایا به آسمانت سوگند

به بارانی که از درگاهت به زمین می بارد

به چشم هایی که بی صدا همراه با بارانت می بارند

به آقایی که از حضورش محرومیم

مولایمان را برسان

می گویند زیر باران دعا مستجاب می شود

صدایم را می شنوی؟

اللهم عجل لولیک الفرج

شاید برای آمدنت دیر کرده‌ای

وقتی نگاه آینه را پیر کرده‌ای

دیری است آسمان مرا شب گرفته است

خورشید من، برای چه تأخیر کرده‌ای؟

" ماه دوازدهم آمد ...

ولی ماه دوازدهم نیامد "...  

 اللهم عجل لولیک الفرج ...

یاران صبح ظهور نزدیک است...

السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج)

تشنگی مان از حد گذشته

ببار و سیرابمان کن

مولا ...

نماز باران می خوانیم نذر آمدنتان ...

مَتی یَنتفِعُ مِن عَذبِ مائکَ فقد طالَ الصّدی ...

کی شود که از چشمه ی آب زلال ظهور تو بهره مند شویم

که عطش طولانی گشت ...

(فرازی از دعای ندبه)

زود بیدار شدم تا سر ساعت برسم

باید این بار به غوغای قیامت برسم

من به «قد قامت» یاران نرسیدم

ای کاش لااقل رکعت آخر به جماعت برسم

اللهم عجل لولیک الفرج

باز هم رمق های آخر روز جمعه و مسافری که نیامد...

ای وارث ذوالفقار مولا برگرد!

ای نور دو چشم آل طاها برگرد!

ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس...

ای مُنتَقِم حضرت زهرا برگرد!

رانه های شب مردی

یوسف من!

خودم را به تو منسوب می دانم با لفظ «شیعه»

نمی دانم این انتساب را از جنس یعقوب بدانم یا از جنس برادران یوسف ...

منتظر دلسوخته ات هستم یا باعث و بانی به چاه غیبت افتادنت؟!

نمی دانم ...

توصیه های اخلاقی آیت الله بهجت:

تکان می خوری بگو یا صاحب الزمان، می نشینی بگو یا صاحب الزمان، برمی خیزی بگو یا صاحب الزمان، صبح که از خواب بیدار می شوی مؤدب بایست و صبحت را با سلام به امام زمانت شروع کن و بگو: آقا جان دستم به دامانت خودت یاری ام کن،

شب که می خواهی بخوابی اول دست به سینه بگذار و بگو «السلام علیک یا صاحب الزمان» بعد بخواب.

شب و روزت را به یاد محبوب سر کن که اگر اینطور شد، شیطان دیگر در زندگی تو جایگاهی ندارد، دیگر نمی توانی گناه کنی، دیگر تمام وقت بیمه امام زمانی و خود امیرالمؤمنین (ع) فرموده است：

که در حیرت دوران غیبت فقط کسانی بر دین خود ثابت قدم می مانند که با روح یقین مباشر و با مولا و صاحب خود مأنوس باشند.